Milieubeleid

FEITEN: In onze gemeente behoren we tot de beste recycleerders van Vlaanderen. Maar we kunnen beter. Het huisvuilophaalplan moet tegen het licht gehouden worden, de service bij ophaling en op het recyclagepark is nog voor verbetering vatbaar. Afval is ondertussen ook geld waard, veel geld.

ONZE ACTIES

• Recyclagepark: de vraag dient zich aan of we in Grobbendonk, gezien de structuur/opbouw van de gemeente geen nood hebben aan een tweede recyclagepark. De problemen met de brug maakten pijnlijk duidelijk dat een tweede recyclagepark geen overbodige luxe is. Vraag blijft waarom we van burgers verlangen om met de wagen relatief grote afstanden af te leggen om van hun vuil/groen af te geraken? Een tweede park stelt mensen ook in staat om eventueel zelfs met de fiets bepaalde partities weg te brengen. Het doel moet ook zijn dat iedereen altijd alles kwijt kan op het recyclagepark. Nu worden vaak mensen onverrichterzake naar huis gestuurd met partities die ze via een uitgekiend betalingssysteem toch op het recyclagepark hadden kunnen achter laten. Niets is zo frustrerend na een dag hard werk op een zolder met een oud tapijt te worden teruggestuurd. Vandaar dat we voor elke partitie een oplossing moeten hebben. De boodschap: "snij het in stukken en steek het in een restafvalzak" is niet de juiste boodschap die mensen op dat moment willen horen. We moeten ook durven de samenwerking met het IOK tegen het licht te houden. Afval is een grondstof en bijgevolg geld waard. Veel geld. We nemen aan dat er op dit moment te weinig betaald wordt voor ons goed gerecycleerd afval. Wanneer we betere voorwaarden kunnen bekomen kunnen we het afval ook goedkoper maken voor de burgers.

• En waarom niet ons eigen afval ophalen?: wanneer we ons eigen afval ophalen controleren we ook de start van de volledige cyclus. En kunnen we betere afhaalvoorwaarden voorstellen aan de inwoners. Elke dag kan wel één of ander partitie opgehaald worden. Meer service betekent ook propere straten en propere huizen. Mensen moeten niet weken blijven zitten met hun restafval. Bovendien kunnen we zo minstens 3 mensen aan het werk zetten. Deze afvalophalers hebben bovendien een antenne-functie in de gemeente. Ze doen aan sociale controle en kunnen pijnpunten in het systeem of sluikstorten melden. Ook worden ze aanspreekpunten voor burgers over allerlei thema’s. Zij kunnen bepaalde zaken ook sneller doorgeven aan de juiste diensten.

• Veiligheid op het recyclagepark moet primordiaal zijn: alle gevaarlijke partities zoals asbest en klein gevaarlijk afval moeten beter worden afgeschermd voor het publiek. En waarom zouden we niet zoals in veel Nederlandse gemeenten, bij de melding, niet gratis overalls en stofmaskers ter beschikking stellen? Een jaarlijks uitgewerkt milieu-zakboekje zou niet misstaan in de communicatie. De informatie is al aanwezig maar dat in een definitieve, jaarlijkse, mooie, communicatief verantwoorde vormgeving gieten is geen overbodige luxe.

• Sluikstorten: zo lang er geen eenvormig betalingssysteem is tussen gemeenten zullen we afvaltoerisme hebben daar waar de betaling het goedkoopst is. Camerabewaking is een oplossing op korte termijn. Wanneer alle partities zonder problemen kunnen worden aangeboden nemen we allicht al een deel van de redenen om te sluikstorten weg. Ook aan het retributiereglement kunnen we verder werken en zorgen dat de prijs van de partitie geen reden meer is om te sluikstorten. Wanneer er toch wordt gesluikstort, kunnen/mogen we ook hard optreden tegen sluikstorters. Vraag is of we de GAS-boetes tot een (en welk) maximum kunnen verhogen.

• Actief bebossingsbeleid: kunnen we geen meldingskaart of zoiets in het leven roepen waar burgers zich kandidaat stellen om een boom of bomen te adopteren die andere bewoners bij een verplichting tot herplanting niet zelf kunnen planten? Kunnen we geen kapverordening maken die het kappen van exoten/grove dennen makkelijker maakt, maar met een herplantverplichting.? Wat met een waarborgsysteem om een herplanting te garanderen? De gemeente moet blijvend investeren in de aankoop van bosgebied om gronden aan elkaar te blijven koppelen en het openbaar bosgebied te vergroten.